TY - JOUR ID - 239833 TI - ماهیت مهایات با تاکید بر دیدگاه استاد جعفری لنگرودی JO - فصلنامه تحقیق و توسعه در حقوق تطبیقی JA - LAW LA - fa SN - 2981-1805 AU - افتخاری, محسن AU - وزیری هامانه (یگانه), معصومه AD - مدرس دانشگاه. AD - کارشناس حقوق Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 2 IS - 5 SP - 58 EP - 70 KW - مهایات KW - افراز منافع KW - اباحه KW - مالکیت KW - اجاره DO - 10.22034/law.2019.239833 N2 - مهایات از هیئت مشتق است. این کلمه در لغت به معنی برابری دو هیئت یا دو وضع است. در حقوق تقسیم منافع مشترک را می‌گویند و امکان استیفای عادلانه از مال را فراهم آورده و موجب حفظ و جلوگیری از معطل ماندن آن می‌شود و راهی خردمندانه برای ادامة شرکت است. به طور معمول تقسیم مهایات در صورتی مورد استفاده قرار می‌گیرد که عین مشترک قابل تقسیم نباشد و مالکان ناچار شوند برای جلوگیری از ضرر خود به تقسیم منافع دست بزنند. تقسیم منافع در فقه معمولاً به تراضی صورت می‌گیرد که این تراضی در حکم عقد جایز بوده و هر یک از شرکا می‌توانند آن را بر هم بزنند و در صورت عدم توافق، می‌تواند به اجبار قضایی همراه باشد. ماهیت این عقد از منظر فقه امامیه این است که مهایات عقدی نامعین و در زمرة عقود معوض است و در مواردی که با عقود همسانی ندارد، به صورت عقدی مستقل قابل اجرا است. هدف از انتخاب این موضوع تبیین ماهیت و احکام مهایات در فقه امامیه و نظر استاد جعفری لنگرودی محور مهایات می‌باشد. ماهیت این عقد از منظر فقه امامیه این است که مهایات عقدی نامعین و در زمرة عقود معوض می‌باشد و در مواردی که با عقود همسانی نداشته باشد، به‌صورت عقدی مستقل قابل اجراست. مهایات به صورت تراضی و اجبار صورت می‌گیرد و در صورت عدم توافق، می‌تواند با اجبار دادگاه همراه باشد. UR - https://jcl.illrc.ac.ir/article_239833.html L1 - https://jcl.illrc.ac.ir/article_239833_e66e1ed817012321f48301e6af385280.pdf ER -